No sistema de desulfuración de gases de combustión húmidos de pedra caliza e xeso, o mantemento da calidade do purín é fundamental para o funcionamento seguro e estable de todo o sistema. Incide directamente na vida útil dos equipos, na eficiencia da desulfuración e na calidade dos subprodutos. Moitas centrais eléctricas subestiman o efecto dos ións cloruro no purín no sistema FGD. A continuación móstranse os perigos dos ións cloruro excesivos, as súas fontes e as medidas de mellora recomendadas.
I. Riscos do exceso de ións cloruro
1. Corrosión acelerada dos compoñentes metálicos no absorbente
- Os ións cloruro corroen o aceiro inoxidable, rompendo a capa de pasivación.
- As altas concentracións de Cl⁻ baixan o pH da suspensión, o que provoca corrosión xeral dos metais, corrosión por fendas e corrosión por tensión. Isto dana equipos como as bombas de purín e os axitadores, acurtando significativamente a súa vida útil.
- Durante o deseño do absorbente, a concentración admisible de Cl⁻ é unha consideración fundamental. A maior tolerancia ao cloruro require mellores materiais, aumentando os custos. Normalmente, materiais como o aceiro inoxidable 2205 poden soportar concentracións de Cl⁻ de ata 20.000 mg/L. Para concentracións máis altas, recoméndase materiais máis robustos como Hastelloy ou aliaxes a base de níquel.
2. Reducida utilización de puríns e aumento do consumo de reactivos/enerxía
- Os cloruros existen na súa maioría como cloruro de calcio na suspensión. A alta concentración de ións calcio, debido ao efecto do ión común, suprime a disolución da pedra caliza, reducindo a alcalinidade e afectando a reacción de eliminación de SO₂.
- Os ións cloruro tamén dificultan a absorción física e química de SO₂, reducindo a eficiencia da desulfuración.
- O exceso de Cl⁻ pode provocar a formación de burbullas no absorbedor, o que provoca desbordamento, lecturas falsas do nivel de líquido e cavitación da bomba. Isto pode incluso provocar que o purín entre no conduto dos gases de combustión.
- As altas concentracións de cloruro tamén poden provocar fortes reaccións de complexación con metais como Al, Fe e Zn, reducindo a reactividade do CaCO₃ e, en última instancia, diminuíndo a eficiencia de utilización da suspensión.
3. Deterioro da calidade do xeso
- As concentracións elevadas de Cl⁻ na suspensión inhiben a disolución do SO₂, o que provoca un maior contido de CaCO₃ no xeso e unhas malas propiedades de deshidratación.
- Para producir xeso de alta calidade, é necesaria auga de lavado adicional, creando un círculo vicioso e aumentando a concentración de cloruros nas augas residuais, complicando o seu tratamento.
II. Fontes de ións cloruro na suspensión absorbente
1. Reactivos FGD, auga de maquillaxe e carbón
- Os cloruros entran no sistema a través destas entradas.
2. Usando a purga da torre de refrixeración como auga de proceso
- A auga de purga normalmente contén uns 550 mg/L de Cl⁻, o que contribúe á acumulación de puríns de Cl⁻.
3. Rendemento deficiente do precipitador electrostático
- As partículas de po aumentadas que entran no absorbente levan cloruros, que se disolven na suspensión e acumúlanse.
4. Vertido inadecuado de augas residuais
- A falta de descarga de augas residuais de desulfuración segundo os requisitos de deseño e operacións leva á acumulación de Cl⁻.
III. Medidas para controlar os ións cloruro na suspensión absorbente
O método máis eficaz para controlar o exceso de Cl⁻ é aumentar a descarga de augas residuais de desulfuración ao tempo que se garante o cumprimento das normas de vertido. Outras medidas recomendadas inclúen:
1. Optimizar o uso da auga filtrada
- Acurta o tempo de recirculación do filtrado e controla a entrada de auga de refrixeración ou de choiva ao sistema de purín para manter o equilibrio hídrico.
2. Reducir a auga de lavado de xeso
- Limite o contido de xeso Cl⁻ a un rango razoable. Aumente a eliminación de Cl⁻ durante a deshidratación substituíndo a suspensión por purín de xeso fresco cando os niveis de Cl⁻ superan os 10.000 mg/L. Monitorear os niveis de Cl⁻ da suspensión cun anmedidor de densidade en liñae axustar as taxas de vertido de augas residuais en consecuencia.
3. Reforzar a vixilancia do cloruro
- Proba regularmente o contido de cloruro de purín e axusta as operacións en función dos niveis de xofre do carbón, da compatibilidade dos materiais e dos requisitos do sistema.
4. Controla a Densidade e o pH do Slurry
- Manter a densidade de purín entre 1080–1150 kg/m³ e o pH entre 5,4–5,8. Baixar periodicamente o pH para mellorar as reaccións dentro do absorbente.
5. Asegurar o correcto funcionamento dos precipitadores electrostáticos
- Evitar que as partículas de po con altas concentracións de cloruro entren no absorbedor, que doutro xeito se disolverían e acumularíanse na suspensión.
Conclusión
O exceso de ións cloruro indica unha descarga inadecuada de augas residuais, o que provoca unha redución da eficiencia de desulfuración e desequilibrios do sistema. O control efectivo do cloruro pode mellorar significativamente a estabilidade e a eficiencia do sistema. Para solucións a medida ou para probarLonímetro's produtos con soporte profesional de depuración remota, póñase en contacto connosco para unha consulta gratuíta sobre solucións de medición de densidade de purín.
Hora de publicación: 21-xan-2025
